یادم هست که در اردیبهشت ماه سال جاری، تعدادی از کارکنان و کارشناسان صنعت نفت؛ نامه‌ای را خطاب به تمامی نامزدهای ریاست‌جمهوری منتشر کردند که طی آن، ذیل دو محور «فنی» و «مدیریتی»، دغدغه‌های خود را با آنان در میان گذاشتند.
اما اکنون می‌توانیم این نامه را خطاب به نامزدهای تصدی مقام وزارت نفت هم تلقی کنیم.
توضیح این‌که نامه‌ی صدرالاشاره، به هیچ‌روی جنبه‌ی سیاسی ندارد.
اما متن نامه به این شرح است:
========================
انتخابات ریاست‌جمهوری، نمایش از برگزیدن رویکرد و نشانه‌ای از افق اندیشه‌ی جامعه‌ی ایرانی است و به طور یقین، فصل‌مشترک همه‌ی گروه‌ها و نحله‌های سیاسی و فرهنگی هم چیزی جز مطالبات ملی نخواهد بود. اغلب سیاست‌مداران و اندیشه‌گران ایرانی در حیطه‌ی سیاست‌ورزی، بر مسائلی تکیه می‌ورزند که نقطه‌ی اشتراک همه‌ی آن ها، عموماً در چرخش آگاهی‌ها و اطلاعات و همچنین تعالی و رشد و ترقی کشور و اعتلای جایگاه ایران در صحنه‌ی جهانی است.
کارشناسان و کارکنان و علاقه‌مندان صنعت نفت نیز در استمرار برخورد کنشگرانه و حمایت از انتخابات و گفتمان مطالبه‌محور، بر این باورند تا نامزدهای ریاست‌جمهوری با اطلاع از دیدگاه‌های تجربه‌شده و معضلات پیش‌رو، فضای کنونی صنعت نفت را به سوی بهبود و اصلاح هدایت نمایند.
در این راستا، امضا کنندکان این نامه به دور از هیجان‌های فصلی و فارغ از منظر تمایلات سیاسی خود، و صرفا بر مبنای واقع‌بینی و باور به توانمندی‌های قانونی رئیس‌جمهور آینده، نکات ذیل را در دو محور «فنی» و «مدیریتی» به نامزدهای ریاست جمهوری پیشنهاد کرده و امیدوارند با التفات به این نکات، آینده‌ای مطلوب و شایسته را برای همه‌ی ایرانیان شاهد باشند:
الف) محور فنی
1) تلاش در راستای افزایش ظرفیت تولید نفت‌خام با هدف حضور جدی‌تر در عرصه‌ها و بازارهای جهانی و بهره‌مندی کشور از مزایای درآمدهای نفتی
2) توجه به الزمات تولید صیانتی و هدف‌مند و استفاده از فن‌آوری‌های نوین در تولید از مخازن و حوزه‌های نفتی با هدف حفظ ذخایر برای دوره‌های بعدی بهره‌برداری
3) توجه به اولویت بهره‌برداری از مخازن مشترک در راستای حداکثر‌سازی بهره‌مندی از ذخایر نفتی مشترک
4) تدوین برنامه‌ی مدون و شفاف در مورد استخراج و بهره‌برداری از ذخایر گازی کشور و تعریف برنامه‌های معنادار در مورد چگونگی مصارف داخلی گاز (از نقطه‌نظر مصرف بخش‌های اقتصادی و خانگی و تجاری و صنعتی؛ خام‌فروشی؛ تزریق به مخازن؛ خوراک‌دهی به صنایع پایین‌دستی؛ تولید فرآورده از گاز و …)
5) ایجاد و تمهید شرایط لازم در راستای ایجاد جذابیت‌های سرمایه‌گذاری برای ورود سرمایه‌های خارجی؛ با هدف توسعه‌ی حوزه‌های نفتی و گازی؛ از طریق کاهش ریسک سرمایه‌گذاری
6) توجه ویژه به برنامه‌های توسعه‌ی پالایشگاهی و سرمایه‌گذاری در این بخش با هدف ارضای تقاضای مصرف انواع فرآورده‌های نفتی و کاهش وابستگی عمومی کشور به واردات فرآورده‌ها و ایجاد و تسهیل شرایط مطلوب در بخش عرضه‌ی فرآورده‌ها و محصولات نفتی و گازی و پتروشیمی
7) افزایش تولید فرآورده‌های پتروشیمی و ایجاد و تسهیل شرایط لازم برای سرمایه‌گذاری در این بخش به منظور ایجاد ارزش‌افزوده‌ی مطلوب از منابع هیدروکربنی و کسب درآمدهای صادراتی افزون تر از این محل
8) حضور فعال بخش‌های بالادستی و پایین‌دستی صنعت نفت در صحنه‌ی صنعت جهانی نفت با هدف هم‌افزایی هرچه بیشتر توان داخلی در کنار توانایی‌های بخش‌های بین‌المللی
9) توجه به منویات قانونی در تمامی بخش‌های وزارت نفت؛ خصوصا سند چشم‌انداز و اعمال تمهیدات لازم جهت فعالیت نهادهای نظارتی و بالاطبع ارائه‌ی آمارهای شفاف و دقیق و متوازن از عملکرد وزارت نفت و پرهیز ار ذکر آمارهای اغوا‌کننده و غیرواقعی و نادقیق از جانب مراجع مختلف
10) التزام به قوانین مرتبط نظیر قانون موسوم به «استفاده از حداکثر توان داخلی ..» در راستای حمایت از بخش خصوصی و ایجاد بخش‌های بازرگانی و صنعتی متوسط و نیمه‌بزرگ و بزرگ حامی (پشتیبان) در تمامی عرصه‌ها و بخش‌های صنعت نفت.
ب) محور مدیریتی:
1) احتراز از انتصاب‌های گروهی و صنفی خارج از ضوابط اداری و شفاف‌سازی تغییرات به‌منظور رقابتی‌کردن فعالیت‌ها
2) اصلاح روش‌های مواجهه و تعامل با کارشناسان و نیروی انسانی شاغل و رفع و حذف تبعیض‌های ناشی از جناح‌بندی‌های سیاسی و ایدئولوژیک خارج از روال اداری
3) حمایت از خلاقیت و نوآوری در بازسازی منزلت و موقعیت کارکنان و ارزش‌آفرینی خدمت و کار به جای عوامل ارتقایی غیر‌حرفه‌ای
4) گسترش دامنه‌ی گروه‌ها و انجمن‌های پژوهشی و حمایت از تشکیل سازمان‌ها و گروه‌های غیر‌دولتی (NGO) پژوهشی و تحقیقی در حوزه‌ی صنعت نفت
5) کوشش در راستای تطبیق پروسه‌های توسعه‌ای منطبق با قوانین و مقررات زیست‌محیطی سبز
6) اصلاح روش‌های پیشبرد اهداف و احتراز از شیوه‌های «احداث – انحلال» شرکت‌ها و تلاش برای بهره‌گیری از مدل‌های علمی مدیریت در این رابطه
7) اصلاح و تعدیل جایگاه صنعت نفت و کارکنان آن در نزد افکار عمومی و برخورد با بزرگ‌نمایی‌های غیرواقعی و ناصحیح و همچنین توجه به معیش و فرهنگ اجتماعی و انگیزه آفرینی در محیط‌های کاری و اداری
8) تاکید بر عنصر «سلامت روان» و کاهش تنش‌ها و ناشکیبایی‌های رو به تزاید در فضاهای کاری
9) توجه به عارضه‌ی «نخبه‌گریزی» و «کارشناس‌ستیزی» در حوزه‌ی تصمیم‌گیری‌ها که موجب خالی‌شدن عرصه از نظریه پردازی و اندیشه‌های نو می‌شود
10) تهیه‌ی برنامه‌های توسعه‌ی درون‌بخشی در تمامی سازمان‌های تابعه‌ی وزارت نفت و مقایسه‌ی دوره‌ای بین نتایج حاصله و اهداف برنامه و بررسی علل انحراف آن‌ها
جالب بود مرسي
[پاسخ]